حدود ۴۵ کیلومتر که از مرکز شهرستان داراب به سمت بندرعباس حرکت کنید به روستای قلعه بیابان از توابع بخش جنت می رسید؛ اما این پایان مسیر نیست و باید حدود ۷ کیلومتر دیگر در مسیر جاده فرعی “بیخ و بُنگَل” حرکت کرد. در بیابان برهوت این مسیر خانواده ای عشایری زندگی می کنند که نه برق دارند و نه آب درست و حسابی!
به گزارش آژانس خبری داراب «داراب نا»، گرمای ۴۵ درجه ظهر تابستان داراب است و اینجا هیچ خبری از یخچال کولر و پنکه نیست؛ همه چیز کاملا سنتی و به سبک زندگی عشایری اما با این حال اهالی این خانواده روزه می گیرند.
اما آنچه خبرنگار ما را به این منطقه از شهرستان داراب کشاند دختر ۳۰ ساله خانواده به نام «حاجی بی بی» است. او علی رغم اشتغال به دامداری و کشاورزی و دوری از مرکز شهرستان با مشقت زیاد در کلاس های حفظ قرآن کریم شرکت کرده و امروز حافظ ۱۱ جزء است.
او می گوید: عشایر سیار داراب در منطقه بیخ و بنگل هستم در هفت کیلومتری روستای قلعه بیابان. زمانی که در دوران ابتدایی به مدرسه می رفتم به شعارهای کتاب دینی علاقه زیادی داشتم و به قرآن کریم علاقه زیادی داشتم. کتاب قرآنی تهیه کردم اما نمی توانستم از روی آن بخوانم اما مفاهیم آن را می فهمیدم.
وی گفت: در ابتدا در کلاس قرآن مسجد روستای عطابخش داراب شرکت کردم و خانم اعتمادی مربی من روانخوانی را به من یاد داد. بعد از مدتی در شهر داراب به اداره اوقاف مراجعه کردم و درخواست مربی برای روستای خودمان دادم اما گفتند ما برای چند نفر نمی توانیم مربی بفرستیم و ما باید به بیت الاحزان مراجعه کنید.
این حافظ قرآن گفت: به خیابان باغ بنفش رفتم و در بیت الاحزان ثبت نام کردم. خیلی گریه کردم، حال و هوای عجیبی داشتم چون بعد از مدت ها به آرزویم رسیده بودم. در ابتدا در کلاس روخوانی شرکت کردم و تازه خواندن قرآن را یاد گرفتم. دو سال طول کشید تا جز یک تا ۹ قرآن و جز ۲۹ و ۳۰ را حفظ کنم.
مشقت های طی مسافت حاجی بی بی ۳۰ ساله را از فرا گرفتن قرآن باز نداشت و او حتی بارها از محل سکونتشان تا دو راهی قلعه بیابان به سمت بیخ و بنگل مسیر ۷ کیلومتری را پیاده طی کرده است تا وسیله ای پیدا شود و با آن به شهر سفر کند.
این بانوی قرآنی به کار دامداری، باغبانی و … مشغول است و در کنار آن برای حافظ کل قرآن شدن تلاش می کند.
