مؤسسه قرآنی فرهنگی بیت الاحزان حضرت زهرا (سلام الله علیها) یکی از بزرگ‌ترین مؤسسات کشوری در زمینه تربیت حافظان قرآن کریم است و همه ساله از حافظان کل قرآن خود در آن سال با برگزاری جشنی باشکوه تحت عنوان «جشنواره ملی جبرئیل امین» قدردانی می‌کند. نوزدهمین جشنواره ملی جبرئیل امین جهت تقدیر از ۲۱۲ حافظ کل قرآن کریم مؤسسه بیت الاحزان که در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ موفق به حفظ کل قرآن کریم شده اند ۵ اسفند ماه سال جاری برگزار خواهد شد. پایگاه اطلاع رسانی بیت الاحزان پیش از این با تعدادی از چهره‌های برتر این جشنواره به گفت‌وگو پرداخته است. در گفت‌وگوی حاضر به سراغ خانواده‌ی قرآنی قاسمی اونجی رفته‌ایم که سه حافظ کل قرآن کریم را طی دو سال گذشته پرورش داده است.
ابتدا به سراغ پدر خانواده قاسمی اونجی رفتیم:
لطفاً خودتان را معرفی نمایید.
سید حسن قاسمی اونجی پدر خانواده هستم و دارای سه فرزند با نام‌های سید محمد حسین، سید محمد جواد و سیده نازنین زهرا هستم که به لطف الهی هر سه حافظ کل کلام الله مجید هستند. من دارای مدرک فوق لیسانس تکنولوژی آموزشی و شاغل در دانشگاه تربیت مدرس هستم. همسرم که مؤثرترین فرد در شکل‌گیری این خانواده قرآنی است دیپلمه و خانه‌دار هستند و ما در تهران سکونت داریم.
چگونه خانواده شما در چنین مسیر نورانی قرار گرفت و همه فرزندانتان حافظ قرآن شدند؟
پاسخ این سؤال را با خاطره‌ای بیان می‌کنم. ما در محیط خانه زیاد قرآن گوش می‌دادیم و بچه‌ها با قرآن مأنوس بودند. روزی جهت درمان اوتیسم پسر بزرگم در خودرو بودیم که متوجه شدم محمد حسین دارد قسمتی از سوره بقره را از حفظ می‌خواند و بسیار تعجب کردم که یک صفحه، دو صفحه تا یک جزء قرآن را از حفظ خواند. آنجا بود که اولین جرقه آموزش قرآن به فرزندانم در ذهن من رقم خورد و با کمک همسرم تصمیم گرفتیم که با مراجعه به مراکز قرآنی فرزندانمان را به صورت تخصصی با حفظ قرآن کریم آشنا کنیم. ما در محله تهران پارس ساکن هستیم و به مسجد سید الساجدین رفتیم که آقای منشی زاده آنجا کلاس قرآن داشتند و بچه ها را ثبت نام کردیم.
فرمودید فرزند اولتان به نوعی از اوتیسم مبتلا هستند. کمی در مورد ایشان توضیح می‌دهید؟
خداوند رحمن و رحیم است و اگر بنا به حکمتش نعمتی را از بنده‌ای دریغ کند صد برابر جبران می‌کند. اجازه دهید خاطره‌ای را بیان کنم. در سال ۱۳۸۷ به اتفاق خانواده به کربلا رفتیم . با محمد حسین در حرم امام حسین (ع) بودیم که متوجه شدیم در حرم را برای نظافت بسته‌اند و ما تا صبح در جوار حرم شش گوشه حضرت اباعبدالله بودیم و فضای خیلی خوبی بود. در آن ساعات محمد حسین خوابش برد و من از حضرت شفای او را طلب کردم. ولی الآن که می‌بینم او در مسیر قرآن کریم قدم گذاشته بسیار راضی و خوشحالم و در واقع می‌بینم دعای من به گونه‌ای دیگر برآورده شده است. بیماران اوتیسم تنها از لحاظ برقراری ارتباط مشکل دارند و الحمدلله محمد حسین از لحاظ هوش و استعداد هیچ مشکلی ندارد و برعکس از حافظه بسیار عجیبی برخوردار است که خدای متعال را شاکریم.
نقش خانواده در تربیت فرزند قرآنی چیست؟
یکی از اصولی که من به آن پایبندم این است که والدین یا معلم باید ابتدا خود عامل باشد و بعد توقع تکرار این عمل را از دیگران داشته باشد و همیشه سعی من بر این بوده است که از خودم شروع کنم تا با قرآن مأنوس باشم و حتی اگر معانی آیات را متوجه نمی‌شوم حداقل مرور کنم. وقتی که فرزندان می‌بینند خود به خود الگو می‌گیرند و ناخودآگاه تکرار می‌کنند و کم کم خانواده قرآنی می‌شود.
از وقتی که فرزندان به سمت و سوی معارف قرآنی سوق پیدا کردند چه تغییر و تحولی در خانواده شما اتفاق افتاده است؟
مطمئناً و بدون تردید انس با قرآن کریم تغییرات زیادی در زندگی خانوادگی به وجود خواهد آورد و وقتی قرآن که نور، برکت، شفا و رحمت است به خانواده ورود پیدا می‌کنند تغییرات وصف ناپذیری در روابط و زندگی خانوادگی بوجود می‌آورد.
چگونه با مؤسسه بیت الاحزان آشنا شدید؟
پیامکی از طرف شعبه بیت الاحزان مسجد جابری تهران به همسرم رسید و ما پیگیر شدیم و با مسئولین بیت الاحزان تهران و مرکز شبانه روزی حضرت ولی عصر (عج) صحبت کردیم و با روش حفظ یکساله آشنا شدیم. با خیلی از اساتید و معلمان قرآن مشورت گرفتیم و برخی با روش حفظ یکساله مخالف بودند و به آسیب‌های این روش در برخی کسانی که شرایط لازم را نداشته‌اند اشاره می‌کردند، ولی در عین حال تأکید داشتند که اگر علاقمند باشند و وسط کار رها نکنند بسیار روش خوبی است. لذا با توجه به استعدادی که در بچه‌ها دیدیم و علاقه‌ای که نشان دادند تصمیم گرفتیم محمد جواد را در مرکز شبانه روزی حفظ یکساله ولی عصر (ع) تهران ثبت نام کنیم.
همان گونه که اطلاع دارید سیده نازنین زهرا امسال به عنوان کوچک‌ترین حافظ کل بیت الاحزان معرفی شده است. از نحوه ورود ایشان به حفظ قرآن و اینکه چگونه در ۱۲ سالگی موفق به حفظ کل شد بگویید.
نازنین زهرا از همان ابتدا علاقه زیادی به قرآن کریم و حفظ قرآن داشت و بدون هیچ اجباری از سمت خانواده به صورت کاملاً اختیاری و حتی ناخودآگاه در مسیر حفظ و انس با قرآن قرار گرفت. مشاهده برادرانش که مشغول حفظ بودند هم مزید بر علت شد و انگیزه او را دو چندان کرد و با تلاش‌ها و پیگیری‌هایی که سرکار خانم شفیعی مربی حفظ تلفنی ایشان داشتند خوشبختانه موفق به حفظ کل قرآن در ۱۲ سالگی شد.
با توجه به این که فرزندان شما در مسیر قرآن قدم برداشته اند آیا شرکت در این دوره‌های قرآنی را به دیگران هم توصیه می‌کنید؟
بله حتماً در این دوره‌ها شرکت کنند و از مزایای مادی و معنوی این دوره‌ها نهایت بهره را ببرند. بنده که خود در اقوام و دوستان مبلغ این گونه از فعالیت‌های قرآنی هستم و تعدادی از فرزندان اقوام نزدیکمان هم در این دوره‌ها شرکت کرده‌اند.
به عنوان پدر معمولاً چه توصیه‌ای به فرزندانتان می‌کنید؟
اولین نکته و توصیه‌ای که من نسبت به فرزندانم دارم این است که حفظ و تثبیت آیات را اولویت قرار دهند و اجازه ندهند که محفوظاتشان به فراموشی سپرده شود و صبح و شب با قرآن ممارست و همنشینی داشته باشند و بدانند که هرچه بخواهند از مسیر قرآن به آن دست خواهند یافت و قرآن همیشه حافظ آنان خواهد بود.
از مسئولین چه توقعی دارید؟
من احساس می‌کنم در کل کشور علیرغم انجام هزینه‌های زیاد در موارد غیر مرتبط، آن‌گونه که باید و شاید به قرآن توجه نمی‌شود و هزینه نمی‌شود. موارد بسیار زیادی وجود دارد که دولت می‌تواند بدون صرف هزینه مزیت‌هایی برای حافظان قرآن در نظر بگیرد. لذا انتظار داریم که حمایت‌های بیشتری از حافظان قرآن انجام دهند. همچنین از مسئولین تقاضا دارم که در بحث اشتغال و به کارگیری محمد حسین پسر بزرگم ما را یاری کنند.
درپایان اگر صحبت ناگفته‌ای هست بیان بفرمایید.
جا دارد از آقای شاهسونی و مجموعه مؤسسه بیت الاحزان تقدیر و تشکر کنم، همچنین تمامی مدیران و مربیان مؤسسه، آقای حسینی، آقای قیصری، آقای روشن مهر، آقای الطافی، که چنین فرصت مغتنمی را در اختیار فرزندان ما قرار دادند. از شعبه مسجد جابری و مرکز شبانه روزی ولیعصر(عج) تهران کمال قدردانی و سپاسگزاری را دارم. تشکر ویژه‌ای از خانم شفیعی مسئول طرح تلفنی مؤسسه دارم که از هیچ خدمتی برای نازنین زهرا دریغ نکردند. از همه اساتید و مجموعه‌هایی که به هر نحو در قرآنی نمودن خانواده ما تلاش کردند سپاسگزارم و از خدای متعال سربلندی و توفیق برای همه آن‌ها مسئلت دارم.
در ادامه با مادر خانواده خانم نرگس سادات علیپور اونجی به گفت‌وگو نشستیم:
شما به عنوان مادر خانواده چه فضایی را برای حافظ شدن فرزندانتان فراهم کردید؟
ما برای نماز و مراسم به مسجد محل رفت و آمد داشتیم و یک روز محمد جواد گفت اسم من را در کلاس قرآن مسجد بنویس. با توجه به این که همه جا این دو برادر با هم بودند اسم هر دو را در کلاس قرآن مسجد نوشتیم. یک روز استاد قرآن مسجد آقای منشی زاده در مسجد به من گفت محمد حسین خیلی حافظه خوبی دارد و هر دو برادر استعداد خوبی برای حفظ قرآن دارند ولی موقع کلاس خودتان هم حاضر باشید. از آن به بعد در کلاس‌ها هم با بچه‌ها حاضر می‌شدم. الان حسرت می‌خورم که خودم هم حفظ قرآن را شروع نکردم. دخترم هم کلاس سوم بود و یکی دو بار با خودم به مسجد بردم. وقتی استاد دید که او هم استعداد خوبی دارد و علاقه‌مند به حفظ قرآن است به او هم برنامه حفظ داد و شروع به حفظ قرآن کرد و حدود دو سال من هر سه را به مسجد می‌بردم. آقای فروزنده مسئول کلاس قرآن مسجد هم مدام بچه ها را تشویق می‌کرد و با برگزاری مسابقه و اهدای هدیه و معرفی در صحن مسجد انگیزه و روحیه خوبی به بچه‌ها می‌داد.
لطفاً در مورد ورود بچه‌ها به بیت الاحزان و شروع حفظ تخصصی توضیح بدهید.
پس از این که پیامکی از مؤسسه بیت الاحزان به دستمان رسید، با مدیر مرکز شبانه روزی ولی عصر(عج) تهران و مسئول شعبه مسجد جابری مشورت کردیم و پسرها هم ابراز علاقه کردند لذا تصمیم گرفتیم هر دو پسرم را برای حفظ یکساله ثبت نام کنیم اما چون محمد حسین سال آخر مدرسه بود به ما اجازه ندادند و فقط محمد جواد را ثبت نام کردیم. شرایط خیلی خوبی در مرکز حاکم بود ولی متأسفانه با ورود بیماری کرونا مرکز تعطیل شد و محمد جواد ادامه حفظ را به صورت تلفنی انجام داد. پس از پایان حفظ محمد جواد با مسئولین حفظ تلفنی مؤسسه مشورت کردیم و محمد حسین هم حفظ تلفنی را شروع کرد و نازنین زهرا هم علیرغم این که سن کمی داشت به دلیل این که محفوظات قبلی داشت او را پذیرفتند و حفظ خود را شروع کرد. در همین حال بچه ها را به کلاس قرآن استاد عباسی در بیت الزهرا هم می‌بردیم که خیلی با محبت و روی گشاده با بچه‌ها برخورد می‌کردند و حفظ هم از ایشان تحویل می‌گرفتند و همچنان هم از کلاس استاد عباسی بهره می‌برند و با ایشان اخت گرفته‌اند.
با توجه به سن کمی که نازنین زهرا داشت آیا حفظ قرآن برایش سخت نبود؟
نازنین زهرا علاوه بر حفظ قرآن همزمان در‌س‌های مدرسه هم داشت و در مدرسه هم شاگرد اول بود. طبیعی است که گاهی اوقات این حجم فعالیت به او فشار می‌آورد و در این مواقع من سعی می‌کردم با صحبت‌های مادرانه و بحث‌های انگیزشی و گاهی اوقات با پخت غذاهای مورد علاقه و یا سایر روش‌های تشویقی به او روحیه بدهم.
از این که فرزندانتان در مسیر قرآن کریم قدم گذاشته‌اند چه حسی دارید؟ آیا این حفظ قرآن تأثیری هم در زندگی شما داشته است؟
با توجه به محیط فرهنگی جامعه امروز و وضعیت نامطلوب فضای مجازی و هجمه‌های مختلف بر ارزش‌های دینی، خدا را شاکرم که به واسطه انس با قرآن کریم از این آسیب‌ها به دور هستند و بسیار راضی و خوشحالم که در این مسیر قرار گرفتند و خیالم از بابت تربیت آن‌ها راحت است. اخلاق و رفتار بچه‌ها هم خیلی بهتر از قبل شده است. من همواره به اقوام و نزدیکان توصیه می‌کنم که فرزندان خود را به سمت قرآن کریم تشویق کنند که خیر دنیا و آخرت در آن است.
توقع شما از مسئولین قرآنی کشور چیست؟
از مسئولین انتظار داریم که برای ترویج قرآن کریم هزینه کنند، بیشتر تبلیغ کنند، جوانانی که در راه قرآن قرار می‌گیرند را به نحو شایسته‌تری مورد تشویق قرار دهند، مزایای بهتری در بخش‌های مختلف تحصیلی یا خدمت وظیفه جهت حافظان قرآن درنظر بگیرند تا جوانان بیشتری به حفظ قرآن تشویق شوند. من الان بسیار نگران وضعیت آینده شغلی پسر بزرگم هستم و امیدوارم شرایطی فراهم شود که در بخش‌های قرآنی یا سایر بخش‌ها بتواند استخدام شود.
پسر کوچک خانواده دیگر مهمان این گفت‌وگوی قرآنی بود:
لطفاً خودتان را معرفی کنید.
سید محمد جواد قاسمی اونجی هستم. ۱۷ سال سن دارم، کلاس یازدهم تجربی و حافظ کل قرآن کریم هستم.
کمی در مورد حفظ خود توضیح دهید؟
به طور کلی حفظ من حدود ۵ سال طول کشید که ۴ سال اول به صورت کاملاً فرسایشی بود و به صورت آهسته آهسته حدود ۱۴ جزء قرآن کریم را در منزل و با حضور در دارالقرآن مسجد محل حفظ کردم. مابقی قرآن کریم را هم سال گذشته پس از ورود به مؤسسه بیت الاحزان طی مدت یک سال در مرکز شبانه روزی حضرت ولی عصر(عج) تهران حفظ کردم و محفوظات قبلی را هم تثبیت کردم.
حفظ یکساله شبانه روزی ویژگی‌های خاصی دارد و هر کسی از پس این شیوه حفظ بر نمی‌آید. آیا برای شما سخت نبود؟
ابتدای دوره تا با شرایط وفق پیدا کنم کمی برایم سخت بود ولی به مرور به شرایط عادت کردم و بسیار شیرین بود. قطعاً این مسیر را به هم سن و سال‌های خودم هم توصیه می‌کنم.
پس از حفظ قرآن تغییری هم در روحیات فردی و زندگی اجتماعی شما ایجاد شده است؟
بله قطعاً حفظ قرآن تغییرات زیادی را در انسان ایجاد می‌کند. از جنبه اجتماعی نگاهی که به یک فرد قرآنی در جامعه می‌کنند نگاهی احترام آمیز است و توقعات بیشتری هم از او دارند. از لحاظ فردی هم برکات زیادی چه از لحاظ مادی و چه معنوی در زندگی ایجاد می‌کند.
مشوق اصلی شما جهت ورود به حفظ قرآن کریم چه کس یا کسانی بودند؟
مشوق اصلی ما مسئول دارالقرآن مسجد محلمان آقای فروزنده و همچنین استاد قرآن مسجد آقای منشی زاده بودند که ما واقعاً مدیون این دو بزرگوار هستیم. همچنین در طرح رحله استاد حسینی و استاد روشن مهر و در دوره یکساله استاد رضایی و استاد شریعتی خیلی به بنده کمک کردند که از ایشان تشکر می‌کنم.
با توجه به این که جو خانواده شما قرآنی است و خواهر و برادرتان هم در مسیر حفظ قرآن بودند چه تأثیری در روند حفظ شما داشت؟
تأثیر خیلی مثبتی داشت و همین که می‌توانستیم محفوظات خود را به یکدیگر تحویل دهیم و با هم تمرین کنیم خود کمک بزرگی در بحث حفظ به ما می‌کرد.
آیا شما یا خواهر و برادرتان در مسابقات قرآن هم تاکنون مقامی کسب کرده‌اید؟
من در مسابقات دانش آموزی استان تهران سابقه کسب مقام سوم را دارم و خواهر و برادرم هم در این مسابقات و همچنین در مسابقات الحافظون استان تهران و اوقاف رتبه‌هایی کسب کرده‌اند.
صحبت پایانی دارید.
از حجت الاسلام شاهسونی مدیر مسئول و کادر زحمتکش مؤسسه بیت الاحزان صمیمانه سپاسگزارم و ان شاء الله که حضرت فاطمه زهرا(س) در این راه مقدس کمک و یاریشان کند و آرزوی سلامتی و موفقیت برایشان دارم.
بیشتر بخوانید:
