در خطبه هفتم وجود مبارک حضرت امیر(سلام الله علیه) این‌چنین می‌فرماید: «اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلاکاً» برخی از پیروان شیطان هر چه او می‌گوید انجام می‌دهند لذا اینها تحت ولایت شیطان هستند و شیطان هم اینها را دام خود و شریک خود قرار داده است. شیطان وقتی که با وسوسه وارد حریم قلب می شود صبر می کند که چه وقت قلب انسان باز می‌شود تا وارد درون دل بشود؛ وقتی وارد درون دل شد آنجا لانه کرده و «فَبَاضَ» تخم‌گذاری می‌کند و آنها را می‌پروراند «وَ فَرَّخَ» فَرْخ یعنی جوجه و مثل جوجه‌هایی که وارد اتاق شدند مرتب پر می‌کِشند و آدم نمی‌تواند اینها را آرام کند حالا از درون به بیرون آمده و از راه چشم و گوش و دست و پا، در محدوده هویّت او می‌لولند.
گاهی نفوذ شیطان در انسان، تنها شستشوی مغزی نیست بلکه شستشوی هویّتی است.این دشمن ما را می‌گیرد و در قبضه خودش نگه می‌دارد و کلّ این درون را از هویّت انسانی ما خالی می‌کند و خودش با ابزار و جنودش وارد حیثیت ما می‌شوند در نتیجه ما می‌شویم انسان‌نما و خودمان را گُم می‌کنیم.
برگرفته از درس تفسیر حضرت آیت الله جوادی آملی سوره مبارکه فاطر ۱۳۹۲/۰۸/۰۷
