در سوره مبارکه «آل‌عمران» آمده است که تنها دین مرضیّ و مقبول نزد خدا اسلام است ﴿إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الْإِسْلاَمُ﴾ لذا دین نه تثنیه دارد نه جمع، صراط هم نه تثنیه دارد نه جمع؛ صراط یکی است، دین و اسلام هم یکی است ولکن آن فروع جزئی که در آیۀ ﴿لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنْکُمْ شِرْعَهً وَمِنْهَاجاً﴾ آمده است، راه‌های فرعی است که هر کدام از اینها باز به همین صراط مستقیم برمی‌گردد لذا این‌طور نیست که ما چند صراط داشته باشیم.

 در سوره «هود» بیان قرآن این است که خدا بر صراط مستقیم است ﴿إِنَّ رَبِّی عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾ تمام کارهای خدای سبحان بر صراط مستقیم است و وقتی کار خدا بر صراط مستقیم بود کار انبیا و ائمه(علیهم السلام) هم بر صراط مستقیم است لذا این‌چنین نیست که ما چندتا صراط مستقیم داشته باشیم بدین صورت که یکی صراط مستقیمی باشد که راه خدا بر آن است و یکی هم راه‌های مستقیم داشته باشیم که راه انبیا بر آن است بنابراین همۀ انبیاء راهیان راه الله هستند.

(برگرفته از درس تفسیر حضرت آیت الله جوادی آملی سوره مبارکۀ یس)

منبع: بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء