زمانی تناسب سنی برای ازدواج چندان مهم نبود و ازدواج‌هایی با تفاوت سنی بسیار بالا صورت می‌گرفت. اما امروزه اهمیت این تناسب بیشتر مشخص شده است.

 

 اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی برخوردار است. این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این فاصله را باور داشته باشند. این مسئله را نمی‌توان به همه تعمیم داد و به این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی‌ای دارند، زندگی خوبی هم دارند. البته هرچه فاصله سنی زوجین کم‌تر باشد احتمال تفاهم بیش‌تر است. چرا که دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است.

 بنابراین بیش‌تر افراد بر این باورند که رشد عقلی از رشد جسمی و سنی خیلی مهم‌تر است و چندان اهمیتی به تفاوت سنی نمی‌دهند.

 اگر سن مرد خیلی بیشتر باشد

 تفاوت سنی بیش از اندازه در این حالت، مشکل‌آفرین است. مرد به همسرش به دید دختر بچه‌ای خام و بی‌تجربه نگاه می‌کند و زن نیز به‌جای این‌که همسرش را شریک و هم‌پای زندگی‌اش بداند، او را به‌جای پدرش می‌نگرد و در این‌صورت احساس زن و شوهری میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌گردد. در چنین ازدواج‌هایی احتمال دوری و سردی روابط و حتی طلاق عاطفی وجود دارد.

 اگر سن دختر بیش‌تر باشد

 شاید ازدواج‌هایی را دیده باشید که در آن سن دو طرف برابر و یا حتی دختر از پسر بزرگ‌تر است و از زندگی خود راضی هستند و مشکلی هم در زندگی‌شان وجود ندارد. هرچند شاید طرفین به رشد عقلی و فکری لازم رسیده باشند و به‌راحتی بتوانند با این قضیه کنار بیایند و خوشبخت هم باشند، اما هنوز عرف جامعه ما بر این باور است که باید سن پسر از سن دختر بیش‌تر باشد تا بدین‌گونه احساس مسئولیت‌پذیری بیشتری در او تجلی یابد و همسرش نیز او را به عنوان فردی مدیر و مدبر و کسی که می‌تواند به او تکیه کند، بپذیرد.

از نظر روان شناسی زن ها زودتر از مردها نسبت به مسائل زندگی عاقل تر می شوند و درکشان از مسائل درون خانواده و زندگی عمیق تر است؛ بنابراین مسئولیت پذیرند و یا بیشتر در این زمینه ها فکر می کنند.

فرهنگ سنتی ایران می گوید بزرگتر بودن مرد در ازدواج یک ارزش است و حتی در محافل و مناطق روستایی هم، شعرهایی در این خصوص سروده اند، بنابراین این گونه به نظر می رسد که اگر این ازدواج ها محکم نباشد، در مدت کوتاهی با شکست مواجه می شود.

جامعه شناسان دلایل گوناگونی را در این خصوص برمی شمارند. آنان معتقدند رشد علمی و فرهنگی زنان و به دست گرفتن بازار کار و کسب و دیگر موفقیت های اجتماعی در رشد آنان نقش داشته است؛ اما از سوی دیگر، افزایش سن ازدواج و بعد اقتصادی، از مهمترین عوامل چنین پیوندهای زناشویی است.

 ازدواج زن با مردی که از خودش کوچکتر است، از دید جامعه شناسان غیر از بُعد اقتصادی، به مسائل عاطفی و احساسی منوط است. برخی جوانان با توجه به بالا بودن درایتی که زن در برخی موارد دارد، ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند و ترجیح بدهند با زنی ازدواج کنند که حتی تا ۱۰ سال از خودشان بزرگتر است. بخصوص که در یک سن خاص زن خیلی بهتر می تواند مرد را رام کند. اگر آن زن از موقعیت اجتماعی و اقتصادی خوبی هم برخوردار باشد که این کار آسان تر انجام می گیرد، زیرا پسرانی که حداقل لوازم زندگی را دارند برای فرار از به دست آوردن این امکانات، ترجیح می دهند چنین ازدواج هایی داشته باشند.

 در ازدواجی که مرد بر پایه عشق و یا ثروت خود را راضی کرده است که با زنی بزرگتر از خود ازدواج کند دو حالت پیش می آید: یا زن حاکم خانواده می شود و یا این مرد است که از قدرت برخوردار است. زیرا مردی که با توجه به شرایط اقتصادی زن ازدواج کرده است، برنامه ریزی می کند که چگونه از آن استفاده کند. در چنین شرایطی معمولاً جوان بودن خود را بهانه ای برای اخاذی قرار می دهد و زن نیز کوتاه می آید.

 چند سال فاصله خوب است؟

 توصیه می‌شود زن بین یک تا ۱۰ سال کوچک‌تر از مرد باشد. دخترها زودتر از پسرها بالغ می‌شوند. از طرف دیگر، آنها وظایف سخت بارداری، شیردهی و… را بر دوش دارند و زودتر از مردها شکسته می‌شوند، پس برای ایجاد برابری میان زن و مرد، در این مورد بهتر است زن کوچک‌تر از مرد باشد. از طرف دیگر، تفاوت سنی بیشتر از ۱۰ سال هم میان زن و مرد مناسب نیست چون هر دهه از زندگی انسان دوره خاصی است و ویژگی‌ها، شرایط و نیازهای ویژه‌ای را دارد که منحصر به آن دوره است. دو نفر با تفاوت زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و نیازها و ویژگی‌های آنها متفاوت است.

 آثار ازدواج با تفاوت سنی نامناسب:

 – عدم درک مطلوب

 – عدم تناسب در توانایی‌های جسمی

 – انعطاف‌پذیری کم‌تر فرد بزرگ‌تر

 – عدم ارضای غرایز

 – امر ‌و ‌نهی مداوم از جانب فرد بزرگ‌تر

 – رو در بایستی با همسر

 – ایجاد مداوم سوء‌تفاهم

 در ازدواج‌هایی که با رعایت تفاوت سنی مناسب صورت می‌گیرد کم‌تر شاهد کشمکش‌ها، بگومگو‌ها و اختلافات هستیم و از لحاظ ارتباطات ذهنی، عاطفی و زناشویی مشکلات کم‌تری دیده می‌شود.

 با تمام این ها نه می‌توان گفت اختلاف سنی مانعی است برای ازدواج و نه می‌توان گفت هیچ مشکلی در مسیر زندگی ایجاد نمی‌کند. دو نفر باید همه ملاک‌ها را کنار هم قرار دهند و ببینند این اختلاف سن چقدر تاثیر بر روابط فی‌مابین دارد و اگر مشکلی ایجاد نمی‌کرد می‌توانند ازدواج کنند.

منبع: تبیان

اشتراک در
اطلاع از
0 نظر
بازخوردهای انلاین
مشاهده تمامی نظرات