شیاطینی که در عید قربان باید سنگ بزنیم!
امام خمینی(ره) احیا گر اسلام ناب، درباره عید قربان چنین گفته اند: «عید قربان، عیدی است که انسان های آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمی می اندازد؛ قربانگاهی که درس فداکاری و جهاد در راه خدای بزرگ را به فرزندان آدم و اصفیا و اولیای خدا می دهد… این پدرِ توحید و بت شکنِ جهان، به ما و همه انسان ها آموخت که… عزیزترین ثمره حیات خود را در راه خدا بدهید و عیدی بگیرید. خود و عزیزان خود را فدا کنید و دین خدا را و عدل الهی را برپا نمایید. به همه ما ذریه آدم فهماند که «مکه» و منی قربانگاه عاشقان است و محل نَشر توحید و نفی شرک که دلبستگی به جان و عزیزان نیز شرک است.» (صحیفه نور، ج ،۱۸ ص ۸۷ )
شیاطینی که در عید قربان باید سنگ بزنیم!
حاجیان در روز عید ابتدا با پرتاب هفت سنگ ریزه برای هفت بار به ستون های بر هم چیده شده ـ که نماد ابلیس رجیم است ـ تنفّر خود را از همه شیطان های درون و برون ابراز می کنند. این عمل را «رَمْیِ جَمَره» گویند. وقتی حکمت این عمل را از امام کاظم(علیه السلام) پرسیدند، امام فرمودند: «چون ابلیس در محل جمرات بر ابراهیم(علیه السلام) ظاهر گشت و آن حضرت، آن پلید را سنگسار نمود. از این رو همین سنت جاریه ای شد و باقی ماند.»(۱این عمل، طرد شیطان و تثبیت عبودیّت و اطاعت خداوند متعال است. یکی از کارهای اصلی شیطان این است که بین افراد انسان تفرقه بیندازد و عداوت و بغض بین آنها ایجاد نماید: «إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَ ه َ وَ الْبَغْضاءَ؛ شیطان می خواهد در میان شما به وسیله شراب و قمار دشمنی ایجاد کند.»(سوره مائده آیه ۹۳)
و انسان با تفرقه و اختلاف خود را در اختیار شیطان می گذارد؛ همان گونه که امام علی(علیه السلام) فرمودند: «ایّاکم و الفرقه فانّ الشاذ من الناس للشیطان کما انّ الشاذ ّ من الغنم للذئب؛(نهج البلاغه خطبه۱۲۷ ) از جدایی و پراکندگی بپرهیزید؛ زیرا انسانی که از مردم جدا شود در اختیار فرمان شیطان است همچنان که گوسفند دور از گله نصیب گرگ می شود.
بسیارى از پدرها و مادرها وقتى در سنین جوانى هستند، عمر خود را به جمع دنیا و تلاش فراوان براى تامین آن سپرى مى کنند و چون پا به سن مى گذارند، به جاى تدارک گذشته از نظر معنوى، به بطالت و سرگرمی هاى بیهوده، عمر را به هدر مى دهند، و حتى حاضر نیستند در هنگام فراغت از امور دنیا به کارهاى اخروى و جمع آورى توشه براى نجات اخروى خود بپردازند
بهترین قربانی ها در عید قربان
۱- غفلت و بطالت
یکى از آفات زندگى امروز در میان خانواده ها، غفلت و بطالت است، و متأسفانه این غفلت که ناشی از گذراندن وقت های ما به بطالت است، در حال جویدن و به هدر دادن عمر ماست، جوانان ما در موبایل هایشان در اعماق بطالت غرقند، دنیای وایبر، واتس آپ، تانگو و … و سایر ابزار، که چون قارچ های سمی در حال رشداند، اینترنت رشته های خود را در گردن ما انداخته و در دنیایی بی مرز می کشد، تا وقتی که شب ها و روزهای ما که می تواند نورانی و مفید باشد را در خود نابود می کند و این ماییم که مست و بی قرار به دنبالش روانیم.
اگر یک لحظه به خود تذکر بدهیم که این روزهای عزیز ما دیگر بر نمی گردد و این عمر ماست که چون ضایعات بی ارزش هدر می رود شاید کمی به خود آییم و این وسایل و ابزار غفلت را برای لحظاتی هم که شده از خود دور کنیم و به تدبیری برای زندگیمان بپردازیم.
۲- دنیا طلبی و مال
بسیارى از پدرها و مادرها وقتى در سنین جوانى هستند، عمر خود را به جمع دنیا و تلاش فراوان براى تامین آن سپرى مى کنند و چون پا به سن مى گذارند، به جاى تدارک گذشته از نظر معنوى، به بطالت و سرگرمی هاى بیهوده، عمر را به هدر مى دهند، و حتى حاضر نیستند در هنگام فراغت از امور دنیا به کارهاى اخروى و جمع آورى توشه براى نجات اخروى خود بپردازند.
با نشستن بر سر کوچه و مغازه و مانند این امور و صحبت هاى بیهوده و حل کردن جدول و مسائلى از این قبیل عمر گران بها را به هدر ندهیم، که به هر لحظه آن افسوس خواهیم خورد.
یکى از آفات زندگى امروز در میان خانواده ها، غفلت و بطالت است، و متأسفانه این غفلت که ناشی از گذراندن وقت های ما به بطالت است، در حال جویدن و به هدر دادن عمر ماست، جوانان ما در موبایل هایشان در اعماق بطالت غرقند، دنیای وایبر، واتس آپ ، تانگو و …و… و سایر ابزار که چون قارچ های سمی در حال رشند
۳- عشق های مجازی و رفاقت با جنس مخالف
این رفاقت های ما با جنس مخالف یک دلخوشی شیطان است، جوری برای ما تزئینش کرده که دیگر اگر کسی یک رفیق از جنس مخالف نداشته باشد احساس شرم و پوچی می کند.
این رفاقت هایی که گاهی برای ما بت می شود، اگر کسی نباشد که به او عشق بورزیم، تلفنی صحبت کنیم و چت کنیم و … حس مرگ و تنهایی و افسردگی تمام وجود ما را خواهد گرفت اما روزها حس نمی کنیم که خدایی هم داریم و هیچ… آب در دلمان تکان نمی خورد این رفیقمان برای ما و ما برای رفیقمان شیاطینی هستیم که دیر یا زود با هم در جهنم خواهیم افتاد.
۴-تنبلی سستی
تنبلی بدان معناست که انسان با وجود توان انجام فعلی که وسایل آن نیز فراهم بوده و مانعی هم در راه نیست، اما تلاش و کوششی نکرده و از انجام آن سر باز زند؛ جوان دانشجویی که وسایل و شرایط تحصیل برایش فراهم باشد و درس نخواند تنبل و به تعبیر عرب کسل است.
کسی مانع عبادت ما نیست بلکه تشویق و اعتبار هم در نزد دیگران پیدا می کنیم وقت زیادی هم داریم اما دریغ از ذره ای عمل این تنبلی و “حسش نیست”، “حال ندارم” هم شیطان دیگری است که باید رانده شود.
۵- نادانی و جهل
“جهل و نادانی” یکی از مولفه هایی است که مانع رشد و تکامل انسان می شود و به همین دلیل است که اسلام نسبت به جهل و نادانی هشدارهای زیادی داده است. از جمله قرآن در آیه ۱۹۹ سوره اعراف دستور می دهد که از نادان دوری کنید. همچنین روایتی از امام رضا(علیه السلام) وجود دارد که می فرمایند: دوست هر شخصی برای رسیدن به کمال عقل اوست و دشمن او جهل وی می باشد. (تحت العقول، ص ۳۲۶)
این دین گریزی های ما و دهن کجی کردن به فرهنگمان به دینمان همه ناشی از جهل است اگر ما سواد دینی داشته باشیم این همه شبهه را با جان و دل نمی پذیریم که بشود پرتگاه بی دینی و سقوطمان.
اگر ما عالم و آگاه باشیم بیکار و ندار نمی مانیم، اگر ما نادان نباشیم افسرده و دلمرده نخواهیم شد، این نادانی ها دشمن ماست شیطانی است سزاور بدترین سنگ ها و راندن ها.
باشد که در این روز عزیز این صفات را که مورد پسند شیطان است از خود برانیم و با سنگ اراده دورشان کنیم. إن شاء الله تعالی.