اینکه خداوند در سورهٴ مبارکهٴ «ابراهیم» فرمود: ﴿لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ﴾ تنها این نیست که هر کس شکر کرده است این به سود خود فقط شکر می‌کند «شکر نعمت نعمتت افزون کند» یا در حدّ نازل یا میانی، شکر، نعمتِ شاکر را افزون کند بلکه بدین معنا است که ما شعور و فهمتان را بالا می‌بریم، هویّتتان را بالا می‌بریم. انسان که همه‌اش خوردن و خوابیدن نیست فهم هم هست فرمود: ما شما را بالا می‌بریم و این در حدّ عالی است لذا نفرمود: «لئن شکرتم لأزیدنّ نعمتکم» بلکه فرمود: ﴿لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ﴾ چه اینکه فرمود: مردان الهی کسانی‌اند که ﴿إِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَاناً﴾ خب ایمان کسی که بالا می‌رود یعنی هویّت او و واقعیت او نیز بالا می‌رود.

برگرفته از درس تفسیر سوره مبارکه لقمان، حضرت آیت الله جوادی آملی ،۱۳۹۱/۱۲/۰۷