دو مطلب جداى از هم در این آیه بیان شده است، یک مطلب مربوط به تحریم گوشت هاى حرام، مگر در موارد اضطرارى و مطلب دیگر مربوط به کامل شدن دین و یأس کفّار که این قسمت کاملًا مستقلّ است.

معناى آیه صرفنظر از سیاقى که آیات قبل و بعدش دارند روشن و ظاهر است، زیرا در آیه دو نکته بطور روشن بیان شده یکى دستوری ست که خداى تعالى به رسول اللَّه (ص) داده است (البته دستور اکیدى که پشت سرش فشار و تهدید است) به اینکه پیغام تازه‏اى را به بشر ابلاغ کند، و یکى هم وعده‏اى است که خداى تعالى به رسول خود داده که او را از خطراتى که در این ابلاغ ممکن است متوجه وى شود نگهدارى کند.